زمین شیمی زیست محیطی فلزات سنگین در رسوبات ساحلی و دریایی خلیج چابهار

خلیج چابهار در جنوب شرق سواحل استان سیستان و بلوچستان قرار دارد. در این تحقیق از 15 نمونه سطحی رسوباتساحلی و دریایی خلیج چابهار برای بررسی آلودگی زیست محیطی فلزات سنگین استفاده شد. میانگین غلظت مس 15/07ppm، سرب 12/92ppm، روی 45/53ppm، کروم 39/13ppm، نیکل 57/77ppm، کبالت 10/13ppm، کادمیم 0/22ppm، و انادیم 24/67ppm، منگنز 483/87ppm، آهن 2/11%، منیزیم 1/47% و آلومینیم 1/24% می باشد. مهمترین منبع آلودگی انسان زاد در منطقه، لنج ها و شناورهای صیادی و تجاری است. سازندهای افیولیتی و رسوبات افیولیتی بستر دریا می تواند منبع آلاینده زمین زاد عناصر باشد. با توجه به pH متوسط آب دریا و همبستگی آهن با فلزات سنگین، هیدروکسیدهای آهن مهم ترین نقش را در جذب سطحی فلزات سنگین دارد. با توجه به شاخص زمین انباشت، مس، نیکل، کرم، کبالت، وانادیم، منگنز، سرب و روی آلودگی بسیار بالایی در رسوبات دارد. نتایج پژوهش نشان می دهد که اسکله 7 تیر چابهار، آلوده ترین منطقه در خلیج چابهار می باشد.