بررسی وضعیت هویت و انسجام ملی در میان مردم خوزستان

شاخص های امنیت اجتماعی نیز در قالب عناصر هویتی که کلیت یکپارچه را فراهم می نمایند، مطرح می گردد؛ این شاخص ها با مبانی و شاخص های وفاق اجتماعی و ملی همپوشانی دارند. توانایی پایداری از تعلقات و پیوندهای مشترک میان اعضای واحدهای اجتماعی را امنتی اجتماعی تعریف کرده اند. پیوستگی و اتحاد میان اعضای جامعه اولین ابزار تحقق امنیت، و تهدیدات هویتی منبع اساسی نا امنی دانسته شده اند. امنیت اجتماعی نگرانی تهدیداتی است که هویت جامعه را مورد تعرض قرار می دهد. برخی از پژوهش ها نشان داده اند که با افزایش میزان هویت قومی، میزان هویت ملی و وفاق اجتماعی و انسجام کل کاهش می بابد. این پژوهش با هدف بررسی شاخص های تعیین کننده وضعیت هویت و ا نسجام ملی در م یان مردم عرب و غیرعرب استان خوزستان جامعه ی آماری این پژوهش را تمامی شهروندان بالای 18 سال و حداقل دیپلم شهرهای استان از تمامی اقشار تشکیل می دهد که به روش نمونه گیری خوشه ای 386 نفر (42 درصد عرب و 58 درصد غیرعرب) از آنان انتخاب شدند و به پرسشنامه های اصلی پژوهش پاسخ گفتند. پرسشنامه ی پژوهش طی مطالعه ی مقدماتی اعتباریابی شد و برای سنجش متغیرهای مورد نظر آماده ی اجرای نهایی گردید. و در اجرای اصلی نیز از اعتبار مطلوبی برخوردار است. یافته های این پژوهش نشان می دهد که از شاخص های هویت اجتماعی مبتنی بر هنجارهای غیررسمی که شامل حفظ زبان و ادبیات، لباس و نحوه پوشش، آگاهی از تاریخ و گذشته، برپایی آئین ها و مناسک، و اشاعه عقاید و باورها هستند فقط در مورد اخیر پیوستگی و توافق نظر بین مردم عرب و غیرعرب خوزستان وجود دارد ولی تا حالت مطولب برای انسجام کل فاصله دارد. از شاخص های هویت اجتماعی مبتنی بر هنجارهای رسمی نیز که شامل احساس عدالت اجتماعی (قانونگرایی)، نوع حاکمیت (رابطه دولت و مردم)، رفتار نیروی انتظامی، پایبندی های مذهبی، هویت ملی، دولت و م سائل قومیت ها، و رضایت از وضع مالی در قومیت ها هستند، همگی با حالت مطلوب که تقویت کننده انسجام اجتماعی و هویت ملی باشد فاصله دارد و بین مردم عرب و غیرعرب خوزستان نیز موافقان کاملاً مطلوبی ندارد.