انرژی لازمه برداشت چغندرقند به روش مرسوم

تولید چغندرقند کل کشور به میزان 5/93 میلیون تن برآورد شده است ، استان خراسان و آذربایجان غربی به ترتیب با 36/54 و 21/52 درصد کل تولید چغندرقند در رتبه های اول و دوم کشوری قرار دارند. انرژی مورد نیاز برای برداشت چغندرقند از منابع مختلف تأمین می شود. همواره نیروی انسانی یکی از منابع اصلی در برداشت چغندر بوده هر چند با مکانیزه شده انجام عملیات کشاورزی مصرف ان کاهش یافته است. این تحقیق به منظور بررسی اهمیت ومقدار مصرف انرژی انسانی در برداشت چغندرقند در سطح مزارع چغندرقند استان آذربایجان غربی انجام گرفت. روش های عمده برداشت چغندرقند در محل مورد مطالعه عبارت از روش های سنتی، مکانیزه و برداشت با کمباین هستند. روش سنتی شامل سه مرحله، شل کردن خاک با تراکتور، درآوردنع سرزنی، دپو، و بارگیری چغندرقند توسط کارگر می باشد. نتایج نشان داد که متوسط انرژی مورد نیاز در روش سنتی 565 مگاژول در هکتار (به ترتیب در مراحل سست کردن خاک – درآوردن، سرزنی، دپو – بارگیری برابر 341، 205، 19 مگاژول در هکتار) می باشد.