بررسی اثر ژئوسنتتیکها بر کاهش تنش های ایجادکننده و گسترش دهنده ترک در رویه راهها

ایجاد ترک در روسازی به دلیل ضعف مقاومت روسازی در برابر عوامل ایجاد کننده تنشهای برشی و کششی می باشد.بنابراین ایجاد ترک در رویه های آسفالتی ناشی از افت مقاومت، تحت اثر پدیده خستگی و نیز افزایش سطح تنشهایوارده نسبت به مقاومت نهایی آسفالت می باشد. در این مقاله تأثیر استفاده از ژئوسنتتیک ها در جذب و کاهش تنش های ایجاد کننده و گسترش دهنده ترک بررسیمی گردد.یکی از اهداف این تحقیق بررسی و شناخت مصالح نوین ژئوسنتتیکها به خصوص ژئوتکستایلها، ژئوگریدها و ژئوکامپوزیت ها و بررسی میزان بهره وری استفاده از آنها در ساختمان راه به منظور کاهش میزان تنش های وارده و کاهش نرخ ترکخوردگی به خصوص در لایه های آسفالت و نهایتاً طول عمر سازه با استناد به نتایج آزمایشگاهی می باشد. نتایج نشان می دهد استفاده از محصولات ژئوسنتتیک بخصوص ژئوکامپوزیت در رویه های راه )لایه های آسفالتی(، باعثجذب و کاهش تنش های کششی و برشی وارده که یکی از عوامل اصلی شروع و رشد ترک است، می شود و در نهایت باکاهش این تنش ها، استعداد و قابلیت ترک خوردگی روکش آسفالتی اجرا شده بر رویه ترک خورده کاهش و مقاومت روکش آسفالتی افزایش می یابد.