بررسی شکل پذیری و رفتارخرابی شبکه های دولایه فضاکار تخت با تکیه گاه های مختلف

رفتارخرابی شبکههای دولایه فضاکارترد و شکننده بوده و تابع رفتارپس بحرانی اعضای آن می باشد وقتی که خرابی عضودرفشاررو به واسطه کمانش رخ میدهد پس ازکمانش دیگرعضو قادر به تحمل باربیشتری نمی باشد وبارخود را بین اعضای مجاورپخش خواهد کرد پس میتوان گفت کمانش باعث کاهش ناگهاهنی ظرفیت باربری عضو شده و درنتیجه بازتوزیعی درنیروهایداخلی سازه بوجود می اورداگرسازه توانایی مقاومت دربرابر این بازتوزیع را داشته به اصطلاح شکل پذیر باشد قادر به تحمل بارهای اضافی خواهد بود درغیراین صورت اعضای دیگری ازسازه خراب شده و خرابی کلی درسازه بوجود می اید برای جلوگیری ازوقوع خرابی ترد و شکننده بایستی نامعین استاتیکی بزرگ خرپاهای فضایی به نامعین سازهای تبدیل شود درنتیجه رفتارخرابی سازه شکل پذیر خواهدشد و سازه پس ازخرابی اولیه قادر به تحمل باربیشتری خواهد بود بنابراین باتدبیل تکیه گاه های گوشه ای به محیطی دراین سازه ها شکل پذیری آنها افزایش می یابد که علت این امرمیتواند درجه نامعینی استاتیکی بالاتر و مسیرهای انتقال باربیشتری باشد که درحالت تکیه گاه های محیطی فراهم میشود