سیر تحول بازارهای شمال کشور بر مبنای نگرش شکلی از گذشته تاکنون

واژه بازار بیانگر هویت مکانی اجتماعی است که علاوه بر آمد وشدهای آزادانه بر داد و ستد در زمینه های مختلف دلالت دارد. به بیانی دیگر به دلیل هندسه خاص بازار و تعبیه عملکردهای متعدددر این مجموعه علاوه بر تامین خواسته ها و ملزومات بازرگانان،مبادلات فرهنگی اقوام و ملل مختلف، به عنوان عملکردی اجتماعی در این فضا و مکان نمود مییابد. از چنین دریچه نگرشی بازارایرانی، کلان فضای تبادل و تقابل فرهنگها به شمار میرود. در اینمیان تا نامی از بازارهای شمال به میان میآید، در ذهن همه درست یا شاید هم به اشتباه، محل فروش ماهی و مرغ خانگی تداعی میشود.در این تحقیق سعی شده به بررسی تجزیهگرایانه بازارهای شمال برمبنای نگرشی شکلی، از جنبههای مختلف این علم زادهی تجربه پرداخته شود.