کاربرد دیوار ترومب و آبی در ابنیه تبریزبرای رسیدن به طرحی پایدار

هدف از طراحی ساختمانهای پایدار کاهش آسیب آن بر روی محیط ومنابع انرژی و طبیعت است. در یک طرح خورشیدی دو مسئله اصلی مطرح میشود یکی چگونگی طراحی برای بهرهوری بیشتر از انرژیخورشیدی و دیگری چگونگی طراحی برای به حداقل رساندن اتلاف حرارتی به منظور استفاده بهینه از انرژی بدست آمده که در صورت عدم توجه به هر یک از اینها، طرح مورد نظر از کارایی لازمبرخوردار نخواهد بود. ساختمان طراحی شده با انرژی خورشید میتواند برق مصرفی را تا حدود 57 در صد کاهش دهد. سامانه های ایستا وابسته به جریان طبیعی بوده و باعث کاهش مصرف انرژی درساختمان میشوند. دیوار ترومب و آبی از سامانه های پایدار ایستایی میباشند که انرژی خورشیدی را به صورت غیر مستقیم به فضای داخلی هدایت میکند. در این دیوارها انرژی خورشیدی به تودهای از مصالح که واسط بین فضای داخلی و منبع انرژی است میتابد و در آن ذخیره میشود و سپس به فضای داخلی منتقل میشود؛ البته باید با انتخاب مصالح با ظرفیت حرارتی زیاد و عایق حرارتیمناسب از اتلاف انرژی در ساختمان جلوگیری کرد. بهترین راهکار برای بهره گیری مناسب از انرژی خورشید در اقلیم تبریز، ترکیب روشهای کسب جذب مستقیم و سامانه دیوار ترومب است که میتواندعلاوه بر گرمایش خانه در زمستان و خنک کردن در تابستان، نور مورد نیاز برای فضاهای خانه را به شکل مطلوب فراهم نماید. این تحقیق با استفاده از مطالعات کتابخانه ای به توصیف موضوعپرداخته و آن را بررسی میکند. در این مقاله کاربرد دیوارهای ترومب و آبی را با توجه به اقلیم تبریز بررسی کرده و عناصر مورد استفاده در آنها را مورد ارزیابی قرار میدهیم؛ همچنین بامطالعه میزان انرژی خورشیدی تابیده شده بر سطوح عمودی در این شهر راهکارهایی برای کاهش اتلاف انرژی و استفاده بهینه از انرژی خورشید ارائه مینماییم