کهولت در سدها و چگونگی برخورد با آنها

با ورود به دهه چهارم بهره برداری از نسل اول سدهای ساخته شده در کشور بنا به علل مختلف ، بهره برداری از این سازه های ارزشمند در معرض محدودیتهای جدیدی قرار می گیرد. هدف از تهیه این مقاله بررسی مسائلی همچون فرسودگی تجهیزات هیدرومکانیکال ، خارج شدن منحنی بهره برداری از سد از حالت کالیبره ، از کار افتادن سیستم های ابزار دقیق ، روند افزایش تقاضا ، از کارافتادگی سازه های کنترل کننده نشت، تغییر ماهیت مقاومتی مصالح، کاهش نیروهای انسانی، رسوبگذاری و...می باشد. در این تحقیق در حد امکان از اطلاعات سدهای کشور که طی دهه 40 و 50 شمسی شروع به بهره برداری کرده اند استفاده شده است. نتایج نشان می دهد صرف هزینه های تعمیراتی مناسب و به موقع می تواند نقش قابل توجهی در کاهش هزینه های ناگهانی و غیر قابل پیش بینی داشته باشد. همچنین نیازهای اساسی این سازه های کهنسال را در استفاده از نیروی انسانی متخصص و مناسب ، بهبود سیستم های رفتارنگاری قدیمی و در مواردی ایجاد آرایش های جدید ابزار دقیق ، انجام به موقع عملیاتهای میکروژئودزی و رسوب سنجی ، تهیه مدلهای پیش بینی سیلاب ، رسوبگذاری و بهره برداری و به روز کردن منحنی های بهره برداری از سدها عنوان نمود