ارزیابی مطلوبیت حمل و نقل وترافیک شهری برای معلولان بااستفاده ازمدل TOPSIS نمونه موردی شهرساری

معلولیت به عنوان جزئی از حیات انسانی زندگی انسان خصوصا انسان شهرنشین را تحت تاثیر خود قرار داده است.انواع گوناگون معلولیت مانند معلولیت های جسمی-حرکتی و حسی نمود خود را در زندگی شهری در کشور های پیشرفته به مقدار زیادی از دست داده و بدان معناست که نهاد های ذی مدخل در امور شهری سعی کرده اند،فضای شهری و معماری را برای معلولین مناسب نموده تا این قشر از جامعه، بدون جدایی گزینی از سایرین، اقدام به زندگی عادی در جامعه نمایند.ارزیابی فضاهای عمومی با توجه به نیازهای معلولین و جانبازان و برنامه ریزی آن، یکی از ضروریات هر جامعه بخصوص جامعه ما که بعد از جنگ تحمیلی با جمع کثیری از جانبازان و معلولین مواجه شده ایم می باشد.در این پژوهش به نیازهای معلولین در سطح فضاهای شهری یعنی ترافیک می پردازیم.هدف بررسی و ارزیابی کیفیت ترافیک و حمل و نقل شهری برحسب نیازهای معلولین با مدل Topsis در سه محدوده مرکز شهر، میدان امام حسین و پارک قائم شهر ساری و مناسب سازی می باشد. ابتدا صرف تحلیل مبتنی بر طراحی شهری و طبق اصول شهرسازی مدنظر بود اما با اضافه شدن ابعاد اجتماعی حضور معلولین سعی شد با نگاه یک توان یاب به کاستی های ترافیکی و حمل و نقل توجه کرده و مورد ارزیابی قرار گرفته شود.روش تحقیق مبتنی بر مطالعات کتابخانه ای و اسنادی ، مشاهدات میدانی، مصاحبه به دست آمده، پرسش نامه ها توزیع ، نتایج بررسی و راه حل هایی پیشنهاد و ارائه گردید. نتایج نشان می دهند وضع ترافیک محدوده پارک قائم به سمت صفر میل می نماید که بیان کننده وضعیت نامطلوب ترافیک، میدان امام حسین تا حدودی مناسب و در مرکز شهر به نسبت مطبوب تر است؛ وضع ترافیک در ه مرکز شهر مناسب تر است اما این بدین معنی نیست که معلولان در این محدوده امکان تردد بیشتری دارند