تبیین الگوهای حریم و محرمیت دربافت های سنتی ایران نمونه موردی بافت سنتی شهربوشهر

از مهمترین اصول معنوی در طراحی شهری بافت های سنتی ایران می توان به اصل حریم و محرویت اشاره کرد که همواره مورد توجه معماران گذشته بوده است. حفظ حریم ومحرمیت از آن جهت حائز اهمیت بوده است که انسانها همواره نیازمند آرامش و احساس امنیت در زندگی خصوصی خود و محترم شمرده شدن حریم خویش از جانب دیگران می باشد، که معماری گذشته در فضاهای عمومی و خصوصی با استفاده از روش های مناسب و همچنین بکارگیری عناصر خاص در معماری و شهرسازی، آسایش روانی افراد را تامین می کردند. بافت تاریخی شهر بوشهر که همواره در حاشیه خلیج فارس زنده و پویا خودنمایی می کند نیز از این اصل مستثنی نمی باشد. در این پژوهش که با تکیه بر اسناد تاریخی و مطالعات میدانی و تجزیه و تحلیل عناصر ارزشمند بافت تاریخی شهر بوشهر صورت گرفته است گواه این موضوع می باشد که معماران با رعایت اصل حریم و محرمیت در طراحی فضاهای عمومی و خصوصی و توجه به جزئیات معماری واستفاده از عناصر کالبدی خاص همواره فضایی مناسب برای ساکنین فراهم می کردند. نتایج تحقیق حاضر در راستای دستیابی به الگوی مناسب در بافت تاریخی متمرکز شده است تا ضمن آشکار ساختن اهمیت آنها، راه حل هایی در جهت به کارگیری عملی در طراحی های امروزه ارائه دهد