مقایسه فعالیت آنزیم های فسفاتاز دو رقم بومی و اصلاح شده خیار (Cucumis sativus L.) تحت اثر تنش شوری

سازگاری گیاهان با انواع تنش ها مستلزم مکانیسم های مختلفی شامل تغییر در الگوی ریخت، رشد و نمو و همچنین واکنش های بیوشیمیایی می باشد . فسفاتازها آنزیم هایی هستند که برای بسیاری از فرایندهای فیزیولوژیکی شامل تنظیم سطح فسفر محلول مهم هستند . با توجه به نقش مهم فسفاتازها در فرایندهای رشد و نمو و همچنین سازگاری گیاهان، در این تحقیق رشد و فعالیت آنزیمهای فسفاتاز اسیدی و قلیایی دو رقم خیار بومی (رقم اصفهان) و اصلاح شده (رقم 1 Super unibit Fتحت اثر تنش شوری مقایسه گردید. تنش شوری توسط غلظت های مختلف کلرید سدیم شامل 0, 0/2, 0/4, 0/8 و 1 درصد (w/v) اعمال گردید بعد از گذشت 5 و 10 روز از تاریخ اعمال تنش، گیاهک ها در دو نوبت از نظر فعالیت آنزیمهای فسفاتاز مورد بررسی قرار گرفتند، همچنین درصد جوانه زنی، وزن تر، وزن خشک و محتوای آبی بذور نیز اندازه گیری گردید . نتایج نشان داد که با افزایش سطح تنش به استثنای وزن خشک، صفات درصد جوانه زنی، وزن تر و محتوای آبی گیاهچه ها بصورت معنی داری کاهش یافت . فعالیت فسفاتازها با افزایش سطح تنش تا غلظت 0/8 درصد نمک افزایش و بعد از آن کاهش یافت . فعالیت فسفاتاز اسیدی به مراتب نسبت به فعالیت فسفاتاز قلیایی تحت شرایط تنش بیشتر بود. فعالیت فسفاتازها در رقم بومی نسبت به رقم اصلاح شده بویژه د ر سطوح بالای تنش بیشتر بود . بنظر می رسد تغییرات صورت گرفته در فعالیت فسفاتازها احتمالا نقش مهمی در سازگاری رقم بومی نسبت به شرایط تنش مورد بررسی دارد.