مطالعه عددی اسپینینگ به منظور تحلیل پارامترهای فرآیند

در این مقاله مکانیزم های تغییر شکل در فرایند اسپینینگ معمولی مورد ارزیابی قرار گرفته است. بدین منظور از روش اجزای محدود و روش دینامیکی صریح برای شبیه سازی استفاده شده است. به منظور تسریع فرایند پردازش از روش مقیاس جرمی بهره گرفته شده است. چرخش همزمان اجزای چرخان از طریق تعریف شرایط مرزی مناسب اعمال گشته است. تغییر شکل ورق در طی سه پاس شامل دو پاس پیشرو و یک پاس پسرو انجام شده است. مسیر ابزار فرم دهی به طور خطی در نظر گرفته شده است. نتایج نشان می دهند نیروی محوری وارده به ورق بیشترین و نیروی مماسی کمترین مقدار را دارا می باشد. ضخامت ورق پس از هر پاس پیشرو کاهش می یابد. این در حالی است که ضخامت ورق در پاس پسرو تغییری نخواهد داشت. نتایج نشان می دهد خمش یکی از مکانیزم های موثر در شکل دهی ورق می باشد. توزیع مولفه های تنش با توزیع تئوری متفاوت بوده و از الگوی پیچیده تری تبعیت می کند.