چگونگی همخوانی یک اثرمعماری جدید بامحیط پیرامون خود

زمینه گرایی یکی ازدیدگاه های رایج درمعماری وشهرسازی –زمینه رابه رویدادی تاریخی می پندارد.دیدگاه مذبوربه تدریج به ابعادانسانی گراییدوحوزه مطالعات خودراگسترش داد.دراین دیدگاه ،ایده ها وعناصرمعماری شهرهای گذشته درشکل دادن به کالبدشهرهای معاصرحضوردارند. منظورهویت کالبدی آن می باشد.هویت کالبدی به معنای صفات وخصوصیاتی است که جسم شهرراغیرمتمایزکرده این صفات به گونه ای بایدباشدکه جسم شهرباتوجه به معیارهای هویت درحین تداوم زمانی،درحال تحول وتکامل نیزباشد.ونهایتاًبه پیدایش یک کل منجرشود.بنابراین معمارزمینه گرابایدقادرباشدویژگیهای یک مکان رادریابدوآنرابخشی ازفرایندطراحی خودقراردهد.یک معماردرهنگام ایجادیک اثربه مواردزیرمتعهدبماند. -1 زمینه گرایی کالبدی، به شکل قبل ازموجود. -2 زمینه گرایی تاریخی،به میزان نظم رابطه اجزاء درطول زمان -3 معماری زمینه گرای فرهنگی واجتماعی به معنای ،ارزش هاواشتراک