چگونگی ادراک زیبایی شناسانه محیط های ساخته شده

انسان جزئی از محیطی است که در آن زندگی می کند و ضمن آن که فعالیت هایش محیط را متأثر می سازد، اتفاقات حادث در محیط نیز بر او اثر میگذارد. زیبایی مفهوم و حقیقتی است که تمایل انسان به آن با خمیره او سرشته شده و بنا به تعبیر علامه طباطبایی انسان مفطور به حب جمیل است. یعنی یکی از ویژگی هایی که خداوند متعال در خلقت انسان به ودیعت نهاده است، ویژگی زیبایی جویی است. انسان فطرتاً زیبایی خواه است و از زیبایی لذتمی برد و در تمامی زمان ها و در کلیه مکان ها، زیبایی جو بوده و خواهد بود و به دنبال زیبایی می گردد. لذا همواره سعی نموده تا به این نیاز فطریخویش پاسخ دهد، چراکه زیبایی باعث آرامش و شادابی او می شود. زیبایی یکی از قابلیت های محیط می باشد که درک واقعی آن، جز با دانستن مبانی زیبایی شناسی میسر نیست. این مقاله در پی آن است که به چگونگی ادراک زیبایی در محیط های ساخته شده بپردازد. در این نوشته به ارزش هایی از زیبایی شناسی که نقشی اساسی در فرآیند طراحی محیط دارند، اشاره می شود و زیبایی شناسی که در ارتباط با محیط های ساخته شده است مورد بررسی قرار می گیرد، و در نهایت هم عواملی از جمله عوامل فردی و محیطی به عنوان عوامل مؤثر در ادراک زیبایی محیط های ساخته شده معرفی می شوند