بررسی رفتار دینامیکی غیرخطی سازه های فولادی با سیستم های مختلف مهاربندی محوری

با توجه به اصل ظرفیت طراحی در خصوص طراحی مقاوم سازه ها در برابر زلزله، آیین نامه زلزله ایران، ضری کاهش مقاومت (ضریب رفتار) برای سازه های فولادی با سیستم های مختلف بادبندی را یکسان در نظر گرفته است. این در حالی است که نوع سیستم مهاربند و نحوه شکل پذیری اعضاء در این سیستم ها با هم متفاوت می باشد. در این تحقیق میزان شکل پذیری سازه های فولادی با سیستم بادبندی با اشکال مختلف و نحوه رعایت اصل ظرفیت طراحی در خصوص این نوع سازه ها را مورد بررسی قرار داده است. براین اساس سازه های مختلف از نظر تعداد طبقات و نوع مهاربندی مختلف براساس آیین نامه ایران طراحی و تحت اثر رکوردهای واقعی زلزله، آنالیز دینامیکی غیرخطی شده اند. نتایج حاصل از این تحقیق نشان می دهد که انواع مختلف سیستم بادبندی در میزان شکل پذیری سازه ها تاثیر دارند و قرار دادن ضریب کاهش مقاومت یکسان برای سازه های با سیستم های متفاوت بادبندی صحیح به نظر نمی رسد. همچنین نتایج حاصل از آنالیز دینامیکی غیرخطی بر این موضوع تأکید دارد که ضوابط آیین نامه، اصل ظرفیت طراحی را تأمین نمی کند و بیشتر ستون ها در این نوع سازه ها در اثر کمانش از بین می روند و در نتیجه تحمل ظرفیت قابل انتظار را نداشته و از شکل پذیری مورد نظر برخوردار نیستند. در این تحقیق براساس روش پیشنهادی مؤلفین مدلها مجدداً طراحی و آنالیز گردیده اند. نتایج حاصله نشان می دهد که مدلهای پیشنهادی از شکل پذیری و ظرفیت بالاتری نسبت به مدل های طراحی شده براساس آئین نامه برخوردارند.