موازنه معیارهای هزینه ، زمان و کیفیت در یک شبکه CPM با استفاده از منطق فازی و الگوریتم ژنتیک

در سالهای اخیر پیچدگی اجرای پروژه ها ، فضای رقابتی کسب وکار و محدودیت منابع سازمانها ، لزوم توجه به مدیریت پروژه را در دستیابی به اهداف پروژه ها بیشتر مورد توجه قرارداده است . از اینرو در مراحل اجرای پروژه ها، کارفرمایان به دنبال افزایش کیفیت ، کاهش مدت زمان و هزینه های اجرا هستند که از اهداف اصلی پروژه ها بشمار می روند . بنابراین مدیران پروژه ها با تخصیص مناسب منابع و انتخاب بهترین تصمیم، به دنبال تامین شدن اهداف فوق می باشند. از آنجاکه بیشتر کارهای پیشین در شرایط قطعیت و غیرواقعی انجام گرفته است و یک شکاف اساسی در تصمیم گیری مدیران در حوزه ی دانش مدیریت پروژه وجود دارد . بنابراین در نظر گرفتن شرایط عدم قطعیت که به دنیای واقعی نزدیکتر است، از برجسته ترین ویژگی های این تحقیق بشمار می رود. در مقاله حاضر یک مدل ریاضی فازی برای شبکه ای از فعالیتها پیشنهاد می شود که هریک دارای چندین شیوه (مود) اجرا هستند تا از میان شیوه های ممکن و موازنه معیارهای آنها، بهترین شیوه ی اجرا انتخاب شود به گونه ای که اهداف فوق را تامین نماید. بدین منظور یک الگوریتم ژنتیک Non-dominated sorting genetic algorithm II (NSGA-II) برای حل مدل پیشنهادی طراحی گردید. سپس یک مطالعه موردی درصنعت نفت انجام شد و عملکرد مدل و الگوریتم پیشنهادی مورد آزمون قرار گرفت. همچنین با استفاده از روش برش آلفای فازی میزان اعتنای مدیر پروژه به نظرات کیفی افراد خبره آورده شده است که برای آزمون اعتبار سنجی آن ، نتایج محاسباتی نشان می دهد زمانی که مقدار 1 = α در نظر گرفته می شود پاسخ ها به شرایط پیمانی پروژه که همان شرایط مورد انتظار مدیر پروژه می باشد گرایش دارند اما هر چقدر از شرایط قطعیت به طرف α= 0 و شرایط عدم قطعیت نزدیک می شویم ، پاسخ های حاصل از حل الگوریتم از نظر زمان ، هزینه و کیفیت وضعیت بدتری نشان میدهند دلیل این وضعیت این است که مدیر پروژه، با اعتنا کردن به نظرات خبرگان، شرایط عدم قطعیت و ریسک ها را در زمانبندی و بودجه بندی پروژه ها در نظر می گیرد و از آن جایی که اغلب ریسکهای مرحله اجرا به صورت تهدید هستند منجر به بدتر شدن اهداف پروژه می گردند.