اولین همایش ملی تغییرات اقلیم و توسعه پایدار کشاورزی - نقش کلیدی گون زارهای ایران درترسیب کربن

دی اکسید کربن یکی از مهمترین گازهای گلخانه ای است که در دهه های اخیر افزایش مقدار آن در اتمسفر سبب گرم شدن هوای زمین شده است. گرم شدن هوا اثرات مخربی بر حیات موجودات داشته و سبب تخریب اکوسیستم های طبیعی؛ وقوع سیل و خشکسالی و برهم خوردن تعادل اقلیمی و اکولوژیکی و در نهایت کهاش پتانسیل تولید اکوسیستم ها می شود. ترسیب کربن فرایندی است که طی آن دی اکسید کربن اتمسفر گرفته شده و دربافت های گیاهی به صورت هیدرات های کربن تجمع و رسوب می کند. قابلیت ترسیب کربن در مراتع ایران؛ به شرطی که این مراتع مورد احیاء قرار گرفته و به طور شایسته ای مدیریت شوند، معادل یک میلیارد تن کربن می باشد. بوته زارها به دلیل داشتن بیوماس ریشه ای قابل توجه که گاه از 80 درصد وزن کل بیوماس گیاهی تجاوز می نماید؛ دارای نقش مهم و کلیدی در ترسیب کربن جو و انتقال کربن ترسیب شده به لایه های زیرین خاک هستند. از میان گیاهان بوته ای؛ گون زارهای بالشتکی که پیکره ریختار پوششی ایران را تشکیل می دهند، نقش کلیدی در این امر دارند. گونه از تیره پروانه آساهاست که علاوه بر ترسیب کربن، تولید ترکیبات مختلف دارویی، تغذیه ای و صنعتی، حفظ توازن محیطی افات و امراض، حفاظت از گیاهچه سایر گیاهان از نقش های مهم این گیاه در طبیعت می باشد. مقاله حاضر به تفسیر به این گیاه مهم پرداخته است.