تحلیل و ارزیابی قابلیت اطمینان دروگرهای نیشکر استافت سری 7000 در برداشت نیشکر

امروزه با مکانیزه شدن سیستم های کشاورزی، انجام به موقع فعالیت ها نیازمند برنامه ریزی صحیح ماشینی است. برای برنامه ریزی صحیح باید از میزان قابلیت اطمینان ماشین ها اطلاع داشت. در همین راستا تحقیقی برای تعیین میزان قابلیت اطمینان دروگرهای نیشکر فعال در شرکت کشت و صنعت حکیم فارابی برنامهریزی شد. در این تحقیق دروگرها بر اساس سن کارکرد به سه گروه سنی قدیمی، نیمه قدیمی و جدید تقسیم شدند و زمان های بین خرابی های آنها برای مدت 400 ساعت ثبت شد. تابع توزیع خرابی و پارامترهای آن برای دروگرها محاسبه شد که در نتیجه همه دروگرها از تابع ویبول دو پارامتری پیروی می کردند. پارامتر شکل برای دروگرهای قدیمی، نیمه قدیمی و جدید به ترتیب 1/50، 1/42 و 1/35 بود. همچنین میزان قابلیت اطمینان برای دروگرهای قدیمی، نیمه قدیمی و جدید بعد از گذشت 20 ساعت به ترتیب 56/2، 33/3 و 23/9 بود. پارامتر شکل حاصل که مقدار آن برای همه دروگرها بزرگتر از یک بود نشان داد که همه دروگرها با کمی شدت و ضعف در مرحله فرسودگی یا در ابتدای آن قرار دارند.