رابطه دارایی های نامشهود و نوآوری در شرکت های تولیدی و خدماتی

هدف این پژوهش شناسایی رابطه میان داراییهای نامشهود و نوآوری است. در این پژوهش میدانی، به منظور جمع آوری داده ها از پرسشنامه ی استاندارد مطالعه ی چن هوانگ و همکاران (2011) استفاده شده است. جامعه ی آماری این پژوهش شرکت های تولیدی و خدماتی مستقر در شهرک های صنعتی شهرستان سنندج می باشد. جامعه ی آماری شامل 154 نفر از مدیران عالی مراکز تولیدی و خدماتی بود که به طور تصادفی ساده انتخاب شده اند. به منظور بررسی روابط بین متغیرهای پژوهش از تکنیک مدل یابی معادلات ساختاری و نرم افزار LISREL استفاده گردیده است. نتایج شاخص های خوبی برازش مانند GFI, RMSEA و AGFI نشان دهنده ی برازش خوب مدل و قابل استفاده بودن نتایج می باشد. بر این اساس نتایج بدست آمده حاکی از آن است که میان سرمایه انسانی و سرمایه اطلاعاتی ارتباط مثبت و معنی داری وجود دارد. میان سرمایه انسانی و سرمایه سازمانی ارتباط مثبت و معنی داری وجود دارد. میان سرمایه اطلاعاتی و سرمایهسازمانی رابطه ی مثبت و معنی داری وجود دارد؛ میان سرمایه سازمانی و نوآوری رابطه ی معنی دار و مثبتی وجود دارد. در نهایت نتیجه گیری و پیشنهاداتی جهت تقویت روابط میان متغیرهای مدل ارائه گردیده است.