استفاده از رویکرد فازی در تعیین اندازه بافرهای زمانی در مدیریت زنجیره بحرانی پروژه

در این مقاله یک روش زنجیره بحرانی توسعه یافته با رویکرد فازی برای زمانبندی پروژه ها در شرایط عدم قطعیت ارائه می شود به دلیل وجود عدم قطعیت معمول در تخمین کار لازم برای تکمیل فعالیت ها ، به کارگیری اعداد فازی، منطقی به نظر می رسد. برای مینیممم سازی زمان کل انجام پروژه به عنوان تابع هدف یک مدل زمانبندی تحت وجود محدودیت منابع به کار گرفته شده است که خروجی های این مدل زمانبندی تک تک فعالیت ها را مشخص خواهد کرد. سپس براساس مفاهیم زنجیره بحرانی، برای تعیین اندازه بافرها ارائه گردیده است.