بررسی اثر گیاه کهورک بر روی تغییرات گلبولهای قرمز و اجزای آن در رتهای(STZ) دیابتی شده با استرپتوزوتوس

دیابت ملیتوس بیماری متابولیکی است که با افزایش مزمن گلوکز خون و اختلال در متابولیسم قندها، چربیها و پروتئینها همراه است ( 4). گیاهان دارویی در بسیاری از کشورها جهت درمان دیابت ملیتوس به کارمی روند( 2)، در این تحقیق از گیاه کهورک که بومی مناطق سیستان و بلوچستان استفاده گردید. کم خونی در دیابت به خاطر افزایش گلیکوزیلاسیون غیرآنزیمی پروتئینهای غشای RBC است. اکسیداسیون این پروتئینها و هایپرگلایسمی در دیابت باعث افزایش در تولید پراکسیدازهای لیپیدی میشود که منجر به همولیز RBC می گردد. (2) این پژوهش بر روی 48 سر موش صحرایی نر نژاد ویستار انجام شد. موش-های صحرایی به طور تصادفی در شش گروه تقسیم شدند (هشت سر در هر گروه): گروه یک به عنوان گروه شاهد که دریافتکنندهی غذا بهطور آزاد بود، گروه دودریافتکنندهی عصاره با دوز 50 میلیگرم،گروه سه دریافتکنندهی عصاره با دوز 75 میلیگرم، گروه چهار دریافت کنندهی STZ با دوز 55 میلی گرم (شاهد دیابتی)، گروه پنج دریافت کننده ی STZ با دوز 55 میلیگرم و عصاره با دوز 50 میلیگرم، گروه شش دریافت کننده ی STZ با دوز 55 و عصاره با دوز 75 میلیگرم بود. داده های جمع آوری شده با استفاده از نرم افزار SPSS نسخه 16 آزمون آماری آنالیز واریانس تجزیه و تحلیل شد، سطح معنی داری 5% در نظر گرفته شد. استفاده از عصاره در هر دو دوز باعث افزایش MCV شد. نتایج حاصل از مقایسه میانگین ها اختلاف معنیداری در میزان پلاکتها نشان نداد. در بیماران مبتلا به دیابت میزان هموگلوبینکاهش یافته و علائم آنمی ظاهر میشود در صورتی که دیگر سلولهای خونی از جمله لوکوسیتها تغییر معنیداری نشان نمیدهند. استفاده از عصاره گیاه کهورک توانست تا حدی از عوارض دیابت در رابطه با کمخونی بکاهد