روح زمان در طرح معماری مساجد معاصر ایران

روح زمان، نوع تفکر و احساسات یک مقطع زمانی را تشریح می کند.از آنجایی که نوع تفکر و احساسات در معماری نقش اساسی دارند، لذا روح زمان در معماری و در معماری اسلامی به عنوان یکی از گرایشهای مهم معماری، مطرح می باشد. درمعماری امروز، بناها همگام با تکنولوژی بوده و نیازهای انسان مدرن را تامین می کند. این مساله درمعماری ایران نیز به خوبی احساس می شود. مسجد به عنوان یک نمونه مهم از بناها، در ایران دو مسیر سنتی و معاصر را طی کرده است. در این مقاله هدف بیان این مسئله است که تا چه حد روح زمان در معماری مساجد معاصرایران تجلی یافته است. روش استفاده شدهتوصیفی – تحلیلی بوده که مساجد معاصر ایران جامعه آماری و 6 مسجد معاصر ایران: مسجد دانشگاه تهران با سبکی نو و بهره گیری از سنتهای قدیم، مسجد حضرت امیر علیه السلام با دریافت الگوی سنتی و تغییر آن، مسجد جامع شهرک غرب بااستقاده از خصوصیات معماری گذشته به صورتی نو، مسجد الجواد به دلیل حجم متفاوت، مسجد فولاد شهر به علت برونگرایی، مسجد کارخانه سیمان بوشهر با مصالح مدرن و الگوهای معماری سنتی اقلیمی، نمونه آماری است. ابزار استفاده، مطالعات کتابخانه ای می باشد. نتیجه این که مساجد سنتی به دلیل پر رنگ بودن هویت در معماری سنتی ایران، جلوه گاه عقاید وهنر مردم زمان خود بوده اند. امروزه مساجد معاصر ایران، با الگو گیری مستقیم از فرم های سنتی مساجد، و استفاده از مصالح مدرن با کالبد بنا به صورت ترکیب سنتی و مدرن روح زمان خود را منعکس می کنند. درمساجد مدرن می توان با بهره گیری بیشتر از تجربه های ساختاری گذشته و تکنیکهای جدید عملکردی و برنامه ریزی فیزیکی مناسب و تعیین معیارهای مهم طراحی که نقش مهمی در طراحی مساجد دارند، بهبود کیفی مطلوبی را ایجاد نمود.