تنفس پایه و تنفس برانگیخته در یک خاک تیمار شده با کود مرغی در رطوبت های گوناگون

سال انتشار: 1388
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 1,225

نسخه کامل این مقاله ارائه نشده است و در دسترس نمی باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

SSCI11_120

تاریخ نمایه سازی: 27 شهریور 1393

چکیده مقاله:

رهاسازی دی اکسید کربن شاخصی از تجزیه مواد آلی در خاک می باشد هر یک از ویژگی های خاک و ماده آلی افزوده شده به خاک بر شدت تنفس خاک و سرعت تجزیه مواد آلی تاثیر دارد. رطوبت خاک یکی از فاکتورهای اصلی در زنده مانی و کارکرد ریزجانداران خاک است.

نویسندگان

جواد مقصودی

دانشجوی کارشناسی ارشد دانشگاه بوعلی سینا همدان

علی اکبر صفری سنجانی

دانشیار گروه علوم خاک دانشکده کشاورزی دانشگاه بوعلی سینا همدان