عوامل موثر بر ترجیح استقراض کوتاه مدت

یکی از استراتژی های متداول شرکت ها، استراتژی تامین مالی است. مدیران استراتژی هایی را گزینش می نمایند که ارزش شرکت را حداکثر نموده و برای شرکت ارزش به همراه داشته باشد و تامین مالی کوتاه مدت یکی از این استراتژی ها می باشد. ما در این مطالعه می خواهیم رابطه بین سطح تامین مالی کوتاه مدت و پارامترهای مختلف مالی را در بورس تهران با انتخاب نمونه ای متشکل از 90 شرکت برای یک دوره زمانی 4 ساله، 1386-1389 تعیین نماییم. با مطالعه ی دقیق ادبیات، فرضیات خود را مطرح نموده و با استفاده از سه مدل به بررسی آن ها پرداخته ایم. فرضیه ها با استفاده از رگرسیون چند متغیره و ضریب تعیین مورد تحلیل قرار گرفتند. نتایج حاصل از آزمون فرضیات، نشان می دهد که یک رابطه معنادار منفی بین سطح تامین مالی کوتاه مدت و نسبت سود قبل از بهره و مالیات به کل دارایی ها، نسبت دارایی های جاری به کل دارایی ها دوره گردش دارایی ها وجود دارد. همچنین، ما دریافتیم که یک رابطه مثبت معناداری بین دوره سطح دارایی های جاری و سطوح تامین مالی کوتاه مدت وجود دارد.