پایدار سازی شیروانی های با خاک چسبنده – اصطکاکی به کمک ستون های سنگی

زمین لغزش ها بر اساس یک روند منظم، به عنوان بخشی از فرآیند تکاملی مناظر در سراسر جهان بوقوع می پیوندند. اقدام اصلی برای اجتناب از خطر لغزش این است که در مرحله شناسایی مطالعات طرح، نواحی با قابلیت زهکشی ضعیف و یا نقاط فعال از نظر جابجائی و نشست مثل محل لغزش های قدیمی دقیقًا شناسایی شوند. این شناخت کمک زیادی در تصمیم گیری برای انتخاب محل طرح یا جابجایی آن خواهد نمود. موضوع گسیختگی شیب ها و بنابراین پایدارسازی آنها، هم در شیب های طبیعی و هم در شیب های مصنوعی مانند سدها، خاکریزها، خاکبرداری هاو دیوارهای حائل مطرح می گردد.یکی از روشهایی که امروزه برای پایدارسازی شیروانی ها به کار می رود مقاوم سازی با استفاده از ستون های سنگی می باشد. احداث ستونسنگی برای مسلح سازی و بهبود خاک نسبت به روش های دیگر، مثل ژئوتکستایل ها، تزریق، تراکم و… راحت تر و ارزان قیمت تر است و در مواردی نسبت به دیگر روش ها عملکرد بهتری نشان می دهد.در این مقاله بررسی پایداری شیب توسط ستون های سنگی به روش تعادل حدی بر روی خاک چسبنده - اصطکاکی توسط نرم افزار دو بعدی Geo slope انجام و محل بهینه قرار گیری ستون های سنگی در شیب با تغییر در هندسه شیب و مصالح ستون سنگی برای دستیابی به بالاترین ضریب اطمینان به دست آمده سپس به روش تفاضل محدود توسط نرم افزار سه بعدی Flac 3d مدل های قبلی بررسی و مقایسه بین دو روش سه بعدی و دو بعدی انجام شده و نتایج بر روی نمودارها ترسیم شد که نتایج حاکی از اختلاف جزیی بین دو روش بوده و محل بهینه قرار گیری ستون سنگی در شیب برای دستیابی به بالاترین ضریب اطمینان نیز در مرکز شیب به دست می آید.