منزل مرعشی؛ مصداق بارزی از پایداری در معماری سنتی شوشتر

؛«شوشتر شهری با ارزش های تاریخی و خصوصاً معماری ماندگار و پایدار واقع در منطقه گرمسیری (گرم و نیمه مرطوب) ایران دارای تابستان های طولانی و به شدت گرم و زمستان هایی نسبتاً معتدل است. معماران این دیار کهن- که قدمت سکونت در آن به بیش از پنج هزارسال می رسد- از دیرباز در اندیشه ایجاد محیطی امن، ایمن و همساز با اقلیم بودند که با زبردستی تمام، چنین فضایی را در نهایت مهربانی با طبیعت و الگوبرداری صحیح از آن دربافت کهن این شهر می توان مشاهده کرد. در این بین «خانه مرعشی» را می توان یکی از بارزترین نمونه های معماری پایدار در شوشتر به حساب آورد. هدف اصلی از نگارش این مقالهف معرفی و بررسی خانه مرعشی در شوشتر به عنوان یک نمونه موفق از معماری پایدار سنتی ایرانی است. روش اصلی تحقیق در این مقاله، بررسی میدانی و بهره گیری از منابع کتابخانه ای و مقالات مرتبط در نشریات علمی معتبر می باشد. نوشتار حاضر سعی دارد در جهت بررسی و شناخت هر چه بیشتر شاخصه های اصلی در پایداری خانه مرعشی شوشتر، خصوصاً بهره گیری از عناصر معماریی همچون «شوادان» و «ایوان» - که برای فراهم نمودن آسایش بیشتر در این خانه به کار رفته – گام هایی برداری. این مقاله در نهایت کوشیده است با گشودن پنجره ای رو به گذشته، ضمن ایراد شرحی بر یکی از شاهکارهای ماندگار معماری سنتی در بخش مسکن، خطوطی را پیش روی معماری و معماران امروز ایران قرار دهد تا شاید مورد بهره برداری علاقمندان، البته با استفاده از مصالح پیشرفته و ساختارهای نوین قرار گیرد.