مطالعه اثر دفعات محلول پاشی دو کند کننده رشد کالتار (PCB) و سایکوسل (CCC) بر اجزا عملکرد و عملکرد دانه در گلرنگ (Carthamus tinctorius L)

در این پژوهش اثر متقابل غلظتهای پاکلوبوترازول (0، 50، و 100 میلی گرم در لیتر ) و سایکوسل (0، 1000 و 2000 میلی گرم در لیتر ) و دفعات محلول پاشی آن ها (یکبار و دو بار ) بر اجزا عملکرد و عملکرد دانه گلرنگ رقم محلی اصفهان در مزرعه مطالعه گردید . محلول پاشی دز مرحله ٣ الی ٤ برگی برای تیمار یکبار محلول پاشی و در مرحله٣ الی ٤ برگی و همچنین در انتهای مرحله ساقه دهی برای تیمار دوبار محلول پاشی انجام گرفت . تیمار کنترل شامل آب مقطر بود . نمونه برداریها از دو هفته پس از اعمال تیمار ها شروع و در طول فصل رشد اندازه گیری از صفات مختلف انجام گرفت . در برداشت نهایی صفاتی نظیر تعداد انشعابات و قطر ساقه، اجزا عملکرد (تعداد طبق بارور د ر بوته، تعداد دانه در طبق و وزن هزار دانه ) و عملکرد دانه محاسبه گردید. نتایج آزمایش نشان داد که اثر تیمار PCB بر اکثر صفات (غیر از در صد پروتئین دانه ) معنی دار است . در مقایسه با شاهد ، 50 و 100 میلی گرم در لیتر PCB باعث افزایش عملکرد دانه به میزان ٢٢ و ٧٠ در صد گردیدند . اثر سایکوسل نیز بر برخی صفات اندازه گیری شده معنی دار بود ولی بطور کلی اثر آن بر بهبود صفات مورد نظر بسیار ضعیف تر از اثر PCB بود . در مقایسه با شاهد، ١٠٠٠ و ٢٠٠٠ میلی گرم در لیتر CCC محصول نئهایی دانه را به ترتیب ١٥ و ٢١ در صد افزایش دادند.