مطالعه اثر خاکپوش های مختلف بر عملکرد ماده خشک پنبه

عمده ترین عوامل تداوم روند تخریب منابع طبیعی که باعث کاهش پتانسیل تولیدی منابع می شود، کاربردهای نامناسب بهره برداری های بیش از ظرفیت منابع، جهت تامین نیازهای فزاین ده جمعیت روبه رشد و فشار بیشتر به اراضی حاشیه ای بیابان از طریق کاهش و قطع بی رویه پوشش های گیایه می باشد استفاده از خا کپوش (Mulch) جهت افزایش تولید توسط پژوهشگران کشورهای مختلف مناطق خشک و نیمه خشک گزارش داده شده است. خاکپوش ها, مواد پوششی هستند که به منظور کنترل فرسایش، مهار علف های هرز، تبخیر و نفوذ بیشتر آب به سطح خا ک اضافه می شود با توجه به هدف موقعیت جغرافیایی منظقه، مواد مختلفی برای این منظور استفاده می شود. در این تحقیق اثر خا کپوش های مختلف پلی اتیلن (M5) کلش در ۲ سطح ،(M1, M2) کود دامی در ۲ سطح (M4و M3) ماسه (M6) و بدون استفاده از خا کپوش (M0) بر جوانه زنی و زنه زیتوده و علم کرد ماده خشک پنبه با ۲ دوره آبیاری ، در ۷ روز و در ۱۴ روز مورد بررسی قرار گرفت. طرح آماری بر اساس کرتهای خرد شده بر پایه RCB به مرحله اجرا در آمد . به احتمال ۹۵ % اختلاف بین در آبیا ری در صفت آزمایشیماده خشک معنی دار شده است , یعنی هر یک از دوره های آبیاری ۷ و ۱۴ روز، اثر متفاوتی بر مقدار عمل کرد ماده خشک داشته اند البته در تجزیه سال اول این تفاوت در سطح ۱% و در تجزیه سال دوم در سال ۵% معنی دار شده است . در آزمون مقایسه میانگین دوره های آبیاری ۷ روزه با میانگین علم کرد 476/97 گرم به احتمال ۹۵ % دارای اختلاف معنی در با دوره آبایری ۱۴ روز با میانگین 418/46 گرم در ده متر مربع می باشد در سال اول و دوم آزمایش نیز اختلاف معنی داری بین میانگین های دور آبیاری مختلف وجود داشت . اثر سال در دور آبیاری معنی دار شده است . به احتمال ۹۹ % خاکپوش مختلف اثر متفاوتی بر ماده خشک داشته اند با مقایسه میانگین تیمارها نتایج نشان داد که تیمار شاهد (بدون خا کپوش) با میانگین 471/28 گرم بیشترین تاثیر را در افزایش عمل کرد ماده خشک داشته است . کاهش سطح ۲ میانگین 11/5 گرم در ده متر مربع , کمترین ماده خشک می باشد. نتایج به دست آمده نشان می دهد که به کمک خا کپوش های مختلف هم زمان با ک اهش مصرف آب در مناطق خش ک و نیمه خش ک, می توان تولید محصول را به طور معنی داری بیشتر کرد.