مطالعه عکس العمل جمعیتهای دو گونه شنبلیله چندساله به سطوح مختلف تنش خشکی

در این تحقیق به منظور تعیین عکس العمل ٨ جمعیت از شنبلیله های چندساله به تنش خشکی، آزمایشی در قالب طرح کاملا تصادفی به صورت فاکتوریل با ٣ تکرار انجام شد. فاکتور اول شامل ٤ سطح تنش خشکی و فاکتور دوم، ٨ جمعیت شنبلیله چندساله بود . فا کتورهای مورد اندازه گیری شامل طول ریشه و ساقه، وزن خشک ریشه و ساقه، نسبت طول و وزن اندا م هوایی به ریشه و نسبت طول و وزن ریشه به اندا م هوایی بود . نتایج نشان داد که در مقایسه بین جمعیت ها اختلاف معنی داری در صفات طول ریشه و ساقه و وزن خشک ریشه در سطح 1% و در مورد صفات وزن خش ک ساقه، نسبت طول ریشه به اندام هوایی و نسبت وزن خش ک ریشه به اندام هوایی و برع کس در سطح ٥% مشاهده شد . مقایسه جمعیتهای شنبلیله نشان داد که از نظر نسبت طول ساقه به طول ریشه اختلاف معنی داری بین جمعیت ها وجود ندارد. تاثیر تیمارهای مختلف خشکی بر صفات طول ساقه، وزن خش ک ریشه و وزن خشک ساقه دارای اختلاف در سطح ١% و بر نسبت طول ریشهبه طول ساقه و بر عکس و نسبت وزن خشک ساقه به ریشه این اختلاف در سطح ٥% معنی دار بود. اثر متقابل بین تیمار های خشکی و جمعیت های شنبلیله بر وزن خش ک اندام هوایی، وزن خشک ریشه و نسبت وزن خشک ساقه به ریشه دارای اختلاف معنی داری در سطح ٥% بود. در بررسی های انجام گرفته طول ریشه و نسبت طول ریشه به ساقه در جمعیت 7271 (Trigonell elliptica کهگیلویه و بویراحمد) و وزن خشک ریشه در جمعیت 5310 (T. elliptica شورجستان فارس) بیشترین مق دار را به خود اختصاص دادند . همچنین کمترین طول ریشه مربوط به جمعیت های ١٠٣ (T. tehranica ، ولایت رود)، و 120 (T.tehranica) و 460 (T. elliptica، زنجان) و کمترین نسبت طول ریشه به ساقه به جمعیت های 460، 120، 103، و 162 (T. elliptica حسین آباد فارس ) اختصاص یافت . به طور کلی جمعیت های ٧٢٧١ و ٥٣١٠ با اختصاص بالاترین شاخصها بیشترین مقاومت را از خود نشان داده و به عنوان متحمل ترین جمعیتها به خشکی معرفی میشوند.