بررسی ژنوتیپ های سویا با استفاده از تجزیه کلاستر در شرایط مختلف آبیاری

به منظور بر رسی و درک واکنش ژنوتیپ های سویا به تنش خشکی، آزمایشی در سال زراعی 1385 بر روی 15 ژنوتیپ سویا در مزرعه پژوهشی موسسه تحقیقات اصلاح و تهیه نهال بذر کرج در قالب اسپلیت پلات با طرح پایه بلوک های کامل تصادفی در 3 تکرار انجام شد. کرت های اصلی شامل سه سطح آبیاری 50 (شرایط نرمال )، 100 (تنش ملایم) و 150 (تنش شدید) میلی متر تبخیر از سطح تشتک تبخیر و کرت های فرعی شامل ارقام تجاری و امید بخش بودند . صفات مورد اندازه گیری شامل صفات فنولوژیک، مورفولوژیک، عملکرد و اجزای عملکرد، درصد روغن، درصد پروتئین، میزان آب نسبی گیاه و میزان پایداری غشاء سیتوپلاسمی بود . تجزیه کلاستر برای گروه بندی ژنوتیپ ها در شرایط مختلف آبیاری انجام شد . نتایج تجزیه واریانس برای هر یک از صفات مورد بررسی نشان داد که در اکثر صفات، بین ژنوتیپ های مورد ارزیابی تفاوت معنی داری وجود دارد که این مسئله نشان ده نده وجود تنوع برای این صفات و امکان انتخاب بین ژنوتیپ ها از نظر سایر صفات مورد بررسی بود . نتایج تجزیه کلاستر موید این مطلب بود که در شرایط آبیاری نرمال ژنوتیپ ها تفاوت کمتری را از خود نشان دادند و این امر باعث تشکیل دو گروه در این محیط شد . اما در شرایط تنش ملایم، چهار و در محیط تنش شدید، پنج گروه مشاهده شد. این موضوع را می توان به تحت تاثیر قرار گرفتن ژنوتیپ ها در شرایط تنش نسبت داد.