بررسی اثر کاربردمقادیر مختلف سیتوکنین در مراحل رشد گندم، بر عملکرد و اجزای آن

منظور بررسی اثر کاربرد یکی از سیتوکنینهای خارجی (بنزیل آمینوپورین ) بر عملکرد گندم نان واجزای آن ، آزمایشی در سال زراعی 86-85 در ایستگاه تحقیقاتی دانشگاه آزاد اسلا می ارسنجان با استفاده از طرح فاکتوریل در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی در 4 تکرار بر روی رقم مرودشت انجام شد. فاکتورها شامل زمان کاربرد BAP ا (1- قبل ازگرده افشانی، 2-گرده افشانی و 3- بعدازگرده افشانی) و غلظت BAP در چهار سطح (صفر،2، 4 و 6 غلظت در میلیون ) بود. نتایج نشان داد : 1- هیچکدام ازفاکتورها اثری بر تعداد سنبله در واحد سطح ، تعداد سنبلچه در سنبله و تعداد دانه در سنبله نداشت. فاکتورهای زمان کاربرد BAP و غلظت آن بر وزن هزاردانه ، عملکرد و درصد پروتئین دانه تأثیر معنی دار داشته اند که بیشترین اثر متعلق به کاربرد BAP در زمان بعد از گرده افشانی و غلظت 4PPM بود. اثر متقابل زمان کاربرد BAP و غلظت آن در تمامی صفات معنی دار نشد . BAP با جلوگیری از انحلال کلروفیل باعث افزایش دوام سطح برگ در مراحل پایانی رشد شده که منجر به افزایش فتوسنتز جاری شد . این امر محدودیت مبدأ را با کاهش مواجه می نماید . همچنین با توجه به اثر افزایشی BAP در تقسیم سلولی می توان گفت BAP قادر است تعداد سلول های اندوسپرم دانه را افزایش دهد که باعث کاهش محدودیت مقصد می گردد.