معماری هنر و هویت مستتر در وحی

معماری علمی است که تنها درشرایط نیازبشروبرای پاسخ دهی به رفاه حال اوبه وجود آمد که ازهمان ابتدا سرپناهی را برای مخلوط خداایجادکرد ولی درابتدا به فکرهیچ سبک نظر گرایش و فلسفه ای نبوده است اما با گذشت تاریخ درک کرد که میتوان خواسته هایی را به تصویر کشید چه درابعادعینی و چه درابعادکیفی که این خود عللی برپیدایش سبک ها ودوره ها وشیوه های کهن و نوین معماری می باشد نگارنده معتقد است که رازهایی مستتر درکلام وحی ازجهت کیفیت و عینیت معماری وجود دارد که دل بینا ازاسرار این نهان میتواند استخراجاتی را به وصول نیاز خود درآورد وذکر انی نکته رابه انتشار دربیاورد که ما معماری قرانی را میتوانیم شاهدباشیم نه معماری اسلامی را که این دودوبابی متمایز درمعماری ایران هستند که ازقوه ی تشخیص ناآگاهان مستورمانده است اما این پژوهش با تمام کاستهای خود درصدد یافتن گوشه ای ازرازهای معماری درکلام وحی می باشد تابازبان قران و بادید معمارانه به تجزیه و تحلیل آیات قرانی بپردازد و شامل ایاتی می باشد که به محل سکونت شهرمعماری و هنروشهرسازی اشاره هایی مستقیم و غیرمستقیم دارد والبته نگارنده متذکرمیشود که علاوه برآیات ذکر شده دراین پژوهش باتفقه و اخلاص نیت و درک صحیح ترکلام خداوند جمیل آیاتی بیشتر رامیتوان براین پژوهش افزود چرا که این جستارفقط برای رفع تشنگی محقق حاصل شده است چون اب دریا را فقط برای رفع تشنگی باید چشید