تعیین روند سطح آب های زیرزمینی با استفاده از روش های من کندال، نقطه بازگشت و رگرسیون خطی (مطالعه موردی دشت تویسرکان)

در بسیاری از کشورهای خشک جهان و به خصوص ایران، اصلی ترین منبع تامین آب، ذخایر آب زیرزمینی است. بنابراین لزوم استفاده بهینه از منابع آب زیرزمینی با توجه به رشد صنایع و کشاورزی در کشور و وابستگی این صنایع به منابع آبی بیش از پیش حائز اهمیت می باشد و لازم است که برنامه ریزی دقیق و اصولی برای بهره برداری صحیح از منابع آب موجود در هر منطقه صورت گیرد بدین منظور برای آگاهی از وضعیت منابع آب زیرزمینی لازم است پیش بینی دقیقی از نوسانات سطح آب زیرزمینی انجام شود. با پیش بینی دقیقی از نوسانات سطح آب زیرزمینی می توان از آن در برنامه ریزی تامین آب و مدیریت منابع آب و همچنین الگوهای توسعه پایدار در مدیریت منابع آب بهره گرفت. این پژوهش برای بررسی نوسانات آب زیرزمینی در دشت تویسرکان که یکی از مهم ترین دشت های کشاورزی استان همدان می باشد با استفاده از روش های من کندال، نقطه بازگشت و رگرسیون خطی انجام شد. نتایج نشان داد که سطح تراز آب زیرزمینی در طی این سال ها بجز ایستگاه سرابی دارای روند نزولی می باشند.