تاثیر پلیمر سوپر جاذب آکوسورب بر عملکرد و صفات رشدی گوجه فرنگی مطالعه موردی شهرستان اهرم استان بوشهر

امروزه در اکثر نقاط ایران باغداران وکشاورزان با کمبود آب آبیاری مواجه هستند که کاهش عرضه و برهم خوردن تناسب بین عرضه وتقاضا و در نهایت موجب بالا رفتن قیمت محصولات می شود. همچنین نبودن خاک مناسب در بیشتر زمینهای زراعی و باغ هاباعث پایین آمدن کیفیت محصول می شود. مرتفع ساختن این مشکلات در کشاورزی با تولید پلیمر های سوپرجاذب امکان پذیر گردید. این تحقیق با هدف بررسی اثر پلیمر سوپر جاذب بر عملکرد و صفات رشدی گوجه فرنگی در سال 29 در شهرستان اهرماستان بوشهر در غالب طرح آزمایش به صورت کرت های خرد شده در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار اجرا شد. دراین تحقیق از رقم Beril گوجه فرنگی و سوپرجاذب نوع آکوسورب استفاده شد. آبیاری بر اساس پایش رطوبت و تا جبران کامل تخیله رطوبتی خاک انجام شد. تیمار ها شامل استفاده از پلیمر سوپرجاذب رطوبت با پنج سطح 0و0/25و0/5و0/75و1درصدوزنی( بودند. نتایج بدست آمده تاثیر استفاده از پلیمر سوپرجاذب آکوسورب بر افزایش عملکرد و اجزای عملکرد محصول گوجه فرنگی را مثبت ارزیابی نموده و بیشترین عملکرد برابر 19811 کیلوگرم در هکتار با کاربرد 1 درصد وزنی سوپرجاذب و کمترین عملکرد برابر 92558 کیلوگرم در هکتار تحت تیمار عدم کاربرد سوپرجاذب حاصل شده است. همچنین کاربرد سوپرجاذب بر صفات رشدی گوجه فرنگی از جمله وزن، طول و قطر میوه اثر معنی داری داشت ولی بر تعداد میوه موثر نبود