پاسخ های فیزیولوژیک و بیوشیمیایی ارقام گندم متفاوت از نظر مقاومت به خشکی، در شرایط تنش کم آبی

این آزمایش در سال 1391 در گلخانه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی دانشگاه شیراز به صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با پنج تکرار به اجرا درآمد. تیمارهای آزمایشی شامل آبیاری مطلوب ( 100 % ظرفیت مزرعه) تنش کمآبی( 50 % ظرفیت مزرعه) و شش رقم گندم (هامون، پیشتاز، مرودشت، شیراز، چمران و سیروان) بودند. نتایج نشان داد که تنش کم آبی باعث کاهش معنی دار تعداد دانه در سنبله، وزن هزاردانه، عملکرد دانه، سطح برگ و میزان کلروفیل در تمام ارقام گندم مورد بررسی شد. پاسخ ارقام مختلف به تنش کم آبی متفاوت بود و رقم سیروان و چمران در مقایسه با ارقام دیگر، افت عملکرد کمتری داشتند. تنش کم آبی سبب افزایش میزان فعالیت آنتی اکسیدان های آنزیمی پراکسیداز و کاتالاز گردید. بین ارقام مختلف گندم نیز از این نظر تفاوت معنی داری وجود داشت به طوری که افزایش میزان فعالیت این آنزیم ها در ارقام مقاوم به خشکی سیروان و چمران بیشتر از ارقام دیگر بود. به نظر می رسد که ارقام سیروان و چمران از طریق افزایش فعالیت آنزیم های آنتی اکسیدانی خود، به عنوان یک مکانیسم دفاعی، از تنش کم آبی آسیب کمتری دیدهاند و در این شرایط عملکرد و اجزای عملکرد بالاتری داشتند.