پارامتر های موثر در انتخاب تسهیلات غیر همسطح عابر پیاده ومطالعه موردی گذرگاه های غیر همسطح عابر پیاده شهر تبریز

یکی از مهمترین معضلات ترافیکی، تداخل دو نقش اجتماعی و جابجایی راه ها، به ویژه در معابر درون شهری می باشد؛ چراکه هر دو نقش از اهمیت خاصی برخوردارند. این تداخل ضرورت ایجاد تسهیلات پیاده مانند گذرگاه عرضی غیر همسطح عابرپیاده و مکانیابی آن را تحت تأثیر خود قرار داده است؛ به طوریکه، تمایل عابران برای استفاده از آن کاهش پیدا کرده است. بهبود این وضعیت، مستلزم مطالعه ویژه مسئله در زمینه های مختلف از قبیل ایمنی، فرهنگ ترافیکی، مشخصات هندسی راه،هزینه های ساخت، کاربریهای مجاور، قوانین و مقررات، حجم تقاضای عابران و وسایل نقلیه، مدیریت تسهیلات حمل و نقلی،دسترسی به تسهیلات و سرعت معبر می باشد؛ در این مقاله پس از بررسی ضرورت و وضع موجود گذرگاهها، پارامترهای مؤثر در مکانیابی شناسایی و نسبت به مطالعات قبلی تکمیل شده، سپس راهکارهایی در قالب نتایج ارائه می گردد که وضع موجود را بهبود خواهد داد.