بررسی جایگاه روستا در مصوبات مجلس طی سال های 1335 تا 1387

اتخاذ هرگونه سیاست توسعه در نهایت بازتاب عینی و ملموس خود را بر بستر مکانهای جغرافیایی متجلی می سازد. مجلس در نظام جمهوری اسلامی ایران بعنوان رکن اصلی قوه مقننه، محور بسیاری از تصمیم گیری ها، قانونگذاری ها و برنامه ریزی ها در زمینه توسعه است. نوع نگاه و رویکردی که مجلس در ارتباط با چنین قوانینی اتخاذ می کند نقش بسیار موثری در شکل گیری تحولات پیش رو در مناطق روستایی دارد. تحقیق حاضر با هدف بررسی جایگاه روستا در مصوبات مجلس طی 30 سال انجام شده است. روش تحقیق توصیفی- تحلیلی بوده و واحد تحلیل 13 دوره مجلس 6 دوره قبل از انقلاب و 7 دوره بعد از انقلاب- می باشد منبع اصلی اطلاعات نرم افزار «لوح حق» یا حافظه ی قوانین مجلس است. به منظور تجزیه و تحلیل اطلاعات پس از استخراج مصوباتی که در حیطه روستا بوده است، از آزمون تی استیودنت در نرم افزارSpss استفاده گردید. نتایج حاصل از آزمون مقایسه میانگین نشان می دهد تفاوت معناداری بین میانگین درصد مصوبات روستایی در قبل و بعد از انقلاب وجود ندارد. با توجه به اهمیت مجلس به عنوان رکن اصلی قانون گذاری در کشور لزوم توجه بیشتر به مسائل روستائیان و ایجاد کمیسیون ویژه مسائل روستائی در مجلس پیشنهاد می گردد.