بررسی انواع روش های تحلیلی آنالیز غیرخطی برای تعیین نیروهای داخلیو تغییر شکل های اعضای سازه در اثر نیروهای ناشی از زلزله

عملکرد صحیح لرزه ای یک سازه مستلزم آن است، که مقاومت قابل دسترسی وظرفیت های تغییر شکل اعضا بیش از نیازهای تحمیل شده به سازه براثر زمین لرزه باشد. با توجه به رفتار سازه در زمان وقوع زمین لرزه، ارزیابی عملکرد دقیق آن باید توسط تحلیل تاریخچه زمانی غیر خطی و با استفاده از زمین لرزه های منتخب صورت گیرد. با ورود سازه به حیطه رفتار غیر خطی تحت اثر زلزله، جابه جایی ها نسبت به نیروها، توصیف بهتری از پاسخ سازه ارائه داده و با محدود کردن تغییر مکانها به جای نیروها، سطح تخریب به طرز موثرتری کنترل می شود. تغییر نگرش از طراحی براساس نیرو، به سمت طراحی برمبنای رفتار وعملکرد سازه، روش جدیدی را در زمینه طراحی به جود آورده است که اصطلاحا طراحی براساس عملکرد 1 نامیده می شود. طراحی براساس عملکرد بر مبنای طراحی درحالات حدی می باشد. برای دستیابی به ظرفیت سازه درآن سوی محدوده الاستیک احتیاج به استفاده از تحلیل های غیرخطی می باشد تخمین نیازهای لرزه ای در سطوح عملکردی پایین، مانند ایمنی جانی و جلوگیری ازخرابی کلیه سازه نیازمند ملاحظات گسترده رفتار غیرالاستیک سازه است. دراین پژوهش پس از بررسی انواع تحلیل غیرخطی و استاتیکی و دینامیکی و تعیین نقاط ضعف وقوت هر کدام از روش های تحلیل، روش های آنالیز غیر خطی دینامیکی مورد بررسی قرار می گیرد.