بررسی عملکرد لرزه ای مهاربازویی و کمربندخرپایی به عنوان سیستم مقاومجانبی برای ساختمان های بلند فولادی

بکار گیری هسته مقاوم جهت کنترل جابجایی سازه ها تحت اثر بارهای جانبی شیوه ای بسیار مناسب و متداول در طراحی ساختمانها در برابر زلزله میباشد اما زمانی که ارتفاع ساختمان زیاد می شود این هسته به تنهایی پاسخگو نیست و لزوم استفاده از کمربندهای خرپایی نمایان می شود. این کمربندها سختی سازه را به میزان 20 تا 30 درصد نسبت به حالت بدون کمربند افزایش می دهند. در این مقاله یک ساختمان بلند فولادی با سیستم مقاوم جانبی شامل هسته مقاوم مهاربندی شده و سطوح مختلف مهاربازویی و کمربند خرپایی مورد بررسی قرار می گیرد. با انجام تحلیل های دینامیکی طیفی و تاریخچه زمانی خطی بر روی این سازه و نیز چیدمان های متفاوت از مهارهای بازویی و کمربندها تاثیر این سیستم مقاوم جانبی مورد بررسی قرار می گیرد. از بررسی نتایج عددی بدست آمده مشخص می شود که محل مناسب کمربندها در تحلیل تاریخچه زمانی در سطوح بالاتری نسبت به تحلیل طیفی قرار می گیرد. بنابراین می توان این گونه نتیجه گرفت از آنجایی که تحلیل تاریخچه زمانی تطابق بیشتری با واقعیت دارد پس در شرایط واقعی اگر کمربندها کمی بالاتر از سطوح بدست آمده از تحلیل طیفی قرارگیرند تاثیر بهتری در کاهش جابجایی بام خواهند داشت همچنین بررسی های صورت پذیرفته در این مقاله نشان می دهند که اگر کمربندهای خرپایی در سطوح مناسب خود به تعداد کافی قرار گیرند، اضافه کردن تعداد بیشتری از آنها در سطوح دیگر تاثیر چشمگیری در کاهش پاسخ ها نخواهد داشت.