کینوا: خاویار سبز

سال انتشار: 1392
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 1,245

متن کامل این مقاله منتشر نشده است و فقط به صورت چکیده یا چکیده مبسوط در پایگاه موجود می باشد.
توضیح: معمولا کلیه مقالاتی که کمتر از ۵ صفحه باشند در پایگاه سیویلیکا اصل مقاله (فول تکست) محسوب نمی شوند و فقط کاربران عضو بدون کسر اعتبار می توانند فایل آنها را دریافت نمایند.

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

NCPDA01_0109

تاریخ نمایه سازی: 12 دی 1393

چکیده مقاله:

ایران با تنوع آب و هوایی فراوان و جمعیتی رو به رشد که تامین نیاز غذایی مردم با استفاده از پتانسیل های تولید محصولات کشاورزی، از ضروریات و الزامات کشور می باشد. از وظایف تحقیقات کشاورزی بررسی گیاهان جدید و مناسب برای تولید مواد غذایی با توجه به شرایط زراعی در کشور است. کینوا با نام علمی Chenopodium quinoa willd از گیاهانی است که در ایران کمتر مورد بررسی قرار گرفته است. کینوا بومی کوه های آند در بولیوی، شیلی و پرو است. از ویژگی های بسیار مناسب این گیاه مقاومت به خشکی و یخبندان و قابلیت رشد در زمینه ای فقیر و ارتفاع بالا می باشد. محصول اصلی این گیاه، دانه آن است که دارای ارزش غذایی بالایی است و غنی از اسیدهای آمیته ضروری قابل مقایسه با شیرخشک میباشد. محصول کینوا در کشورهای آمریکای جنوبی بنام خاویار سبزی و برنج اینکا هم معروف است. ارزش غذایی بسیار بالای دانه یا بذر آن موجب مقایسهی آن توسط سازمان خواروبار جهانی (FAO) با شیر خشک گردیده است. دانه های این گیاه مقدار سدیم کمتر ولی میزان کلسیم، فسفر، منیزیم، پتاسیم، آهن، مس، منگنز و روی و پروتئین بیشتری از گندم، جو و ذرت دارند. گیاه کینوا تاکنون در ایران مورد بررسی تحقیقاتی و کشت و کار قرار نگرفته است. این گیاه برای اولین بار در ایران در دو تاریخ کاشت، اردیبهشت و مرداد ماه سال 1388 در مزرعه تحقیقاتی موسسه تحقیقات اصلاح و تهیه ی نهال و بذر در کرج کشت گردید. نتایج این تحقیق حاکی از امید بخش بودن این گیاه بعنوان منبعی نو و ارزشمند غذایی در کشور با انجام تحقیقات بیشتر بود.

کلیدواژه ها:

کینوا ، اسیدهای آمینه ضروری و خاویار سبز