بررسی اثرات کاربرد مقادیر مختلف کود فسفره و روی در تاریخ های مختلف کاشت بر خصوصیات زراعی جو در شازند

این تحقیق به منظور تعیین اثرات کاربرد ترکیبات فسفر و روی و تاریخ کاشت بر خصوصیات جو (رقم بهمن) در سال زراعی 901389 در منطقه شازند (استان مرکزی) انجام شد. آزمایش به صورت اسپیلت پلات در قالب طرح پایه بلوک های کامل تصادفی اجرا گردید و طی آن تأثیر تاریخ کاشت در سه سطح تاریخ کشت اول: 90/7/20، دوم: 90/8/3 به عنوان عامل اصلی و اثرات مصرف کود فسفر در سه سطح الف: عدم محلولپاشی، ب: 400 گرم، ج: 300 گرم، د: 200 گرم و تأثیر محلول پاشی توسط روی در سه سطح : الف: عدم محلولپاشی، ب: 100 سی سی، ج: 75 سی سی،د: 50 سی سی به عنوان عامل فرعی در چهار تکرارمورد مطالعه قرار گرفت. محلول پاشی توسط فسفر و روی در سه مرحله قبل از ساقه دهی، بعد از ساقه دهی، قبل از خوشه دهیانجام شد. نتایج حاصله از تجزیه و تحلیل داده ها نشان داد اثر تاریخ کاشت بر صفات ارتفاع ساقه اصلی، تعداد ساقه بارور، عملکرددانه، شاخص برداشت و بیوماس معنی دار شد. اثر محلول پاشی توسط فسفر و روی بر صفات ارتفاع ساقه اصلی، تعداد ساقه بارورو بیوماس معنی دار گردید. همچنین اثر متقابل محلول پاشی توسط فسفر و روی و تاریخ کاشت بر صفات تعداد ساقه بارور و بیوماس معنی دار شد. مصرف 300 گرم (P(2)O(5 باعث افزایش ارتفاع به میزان 73/96 سانتی مترگردید. کاشت جو در تاریخ کاشت 90/7/20 باعث افزایش تعداد ساقه بارور شد. همچنین مصرف 300 گرم (P(2)O(5 باعث افزایش تعداد ساقه بارور گردید. این آزمایش نشان داد تاریخ کاشت 90/8/3 باعث افزایش عملکرد دانه می شود. بالاترین بیوماس از اثر متقابل تیمارهای محلول پاشی توسط فسفر و روی به میزان 400 گرم (P(2)O(5 و 100 سی سی (++)Zn و تاریخ کاشت 90/7/20 بدست آمد.