بررسی اثر دور آبیاری و تراکم بوته بر عملکرد و اجزای عملکرد دانه کنجد

به منظور بررسی اثر دور آبیاری و تراکم بوته بر عملکرد دانه و اجزای آن در کنجد، این تحقیق به صورتآزمایش کرتهای خرد شده در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی با سه تکرار در مزرعه آزمایشی در منطقهرودان بر روی رقم جیرفت- 13 در سال 1390 اجرا شد. عامل اصلی شامل سطوح مختلف نتایج تجزیه واریانسصفات مورد مطالعه نشان داد که اثر دور آبیاری برهمه صفات معنیدار شد همچنین، اثر تراکم بوته نیز از نظر اکثر صفاتمعنی دار بود. اثر متقابل دور آبیاری و تراکم بوته نیز در همه صفات به غیر از دانه در کپسول و درصد روغن معنی دار شد. بیشترین عملکرد دانه در دور آبیاری 5 روزه با میانگین 1040/5 کیلو گرم در هکتار و کمترین عملکرد دانه در دور آبیاری یازده روزه با میانگین 832/85 میانگین به دست آمد. از نظر عملکرد دانه بین تراکمهای مختلف گیاهی اختلاف معنی داری وجود داشت به طوری که تراکم 30 بوته در متر مربع (1085/7 کیلوگرم در هکتار) بیشترین و تراکم 60 بوته در متر مربع (814/08 کیلوگرم در هکتار) کمترین عملکرد را به خود اختصاص داد. در بین اجزاء عملکرد حساس ترین جزء به قطع آبیاری تعداد کپسول در بوته است که نسبت به سایر اجزاء عملکرد در کاهش یا افزایش آن موثر می باشد.