تحلیل معماری بومی منطقه اورامانات با اصول منطقه گرایی انتقادی کنت فرامپتون نمونه موردی: سکونتگاههای منطقه اورامانات

امروزه با افزایش ساخت و سازهای جدید و نادیده گرفتن اصول معماری بومی در پیوند با تکنولوژیهای جدید توسط طراحان، سبب نوعی ناهمخوانی بین بافت قدیم و بافت جدید در سکونتگاههای منطقه اورامانات گردیده است. لذا ارائه اصول و راهکار در تفسیر مجدد زمینهی معماری همانند، سایت، مصالح، اقلیم و تکنولوژی ساخت برای طراحان ضروری به نظر میرسد. رویکرد منطقهگرایی انتقادی از جمله رویکردهای اخیر برای برقراری چنین ارتباطی بین معماری بومی و دستاوردهای تکنولوژیک فرهنگ جهانی می باشد، لذا هدف پژوهش بازخوانی و تحلیل اصول معماری بومی منطقه برای کاهش و تعدیل تاثیرات فرهنگ جهانی بر اساس اصولکنت فرامپتون در رویکرد منطقهگرایی انتقادی میباشد. پژوهش سعی دارد به این پرسش پاسخ دهد که آیا میتوان اصول کنت فرامپتون را در معماری بومی اوراماناتیافت؟ تفسیر و مابه ازای اصول کنت فراکپتون در معماری بومی منطقه مورد بررسی به چه شکل خواهد بود؟ در مسیر پژوهش از روش تحقیق تحلیلیتوصیفی از نوع کیفی تفسیری انتخاب گردیده است. برای انجام چنین مسیری، شش اصل کنت فرامپتون توضیح داده خواهد شد و پس از دسته بندی این اصول در چهار اصل کلی، - معماری بومی منطقه اورامانات توسط آنها مورد تحلیل قرار می گیرد و در نهایت از مهمترین نتایج این تحلیل می توان به اقلیمی بودن معماری بومی، ارتباط با طبیعت، کرانداری و پیوستگی فضای بیرون و درون و تیز توجه به تمامی حواس در درک فضای معماری بجای الویت حس بصری اشاره نمود.