جداسازی وغربال ریزوباکتری های تولید کننده سیدروفور بومی ایران

باکتری های PGPR با قابلیت های مختلف می توانند برای رشد گیاهان در شرایط مختلف مفید باشند. یکی از قابلیت هایی که برخی از این باکتری ها دارند توانایی آنها در تولید سیدروفورها است. این نوع باکتری ها باعث می شوند تا یون های آهن به شکل قابل دسترسی برای گیاهان شوند و گیاهان قادرند در شرایط نامطلوب هم این عنصر غذایی مهم را جذب کنند. هدف از این مطالعه جداسازی و غربال PGPR های بومی خاک های ایرانی و یافتن جدایه هایی بود که بیشترین میزان تولید سیدروفور را داشتند. این تحقیق طی دو مرحله انجام شد. در مرحله اول جداسازی شدند در دومین مرحله اختصاصی صورت گرفت. در این مرحله هدف جداسازی باکتری های تولید کننده سیدروفور از بین 75 سویه جدا شده در مرحله قبل بود که برای جداسازی از سنجش مایع CAS استفاده شد و میزان تولید سیدروفور با استفاده از دستگاه اسپکتوفتومتری در جذب 630 اندازه گیری شد و با استفاده از این اندازه گیری ها 16 سویه که بیشترین تولید سیدروفور را داشتند ا نتخاب شدند این سویه ها بالای 70 درصد سیدروفور تولید کرده بودند. نتایج آزمون تجزیه واریانس نسان داد که بین جدایه های بومی مختلف از نظر تولید سیدروفور در سطح 1% اختلاف معنی دار وجود دارد. نتایج مقایسه میانگین شکل (1) بیانگر این بود که بیشترین میزان سیدروفور تولید شده در بین جدایه های بومی مختلف م ربوط به جدایه های W5 و T1 و ورمی 4 به ترتیب مقادیر 0/978044 و 970414 و 0/935535 می باشد.