اثربخشی امید درمانی بر پیشرفت تحصیلی دانش اموزان

پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی امید درمانی بر پیشرفت تحصیلی دانش آموزان انجام شد. برای انجام پژوهش حاضر از یکی از طرح های نیمه تجربی به نام طرح کنترل نابرابر استفاده شده است. نمونه ها با روش نمونه گیری مبتنی بر هدف، در دسترسبودن و بر مبنای داوطلبانه بودن آزمودنی ها از میان دانش آموزان دوره متوسطه دوم انتخاب شدند. 22 آزمودنی، بر مبنای داوطلبانه بودنشان در دو گروه 12 نفری شاهد و مداخله گمارش شدند. گروه مداخله در 8 جلسه 09 دقیقه ای امید درمانی شرکت کردند اما گروه شاهد در زمان اجرای آزمایش مداخله ای دریافت نکرد. برای اندازه گیری میزان پیشرفت تحصیلیدانش آموزان از معدل تحصیلی پایان نیمسال دانش آموزان به عنوان شاخص پیشرفت تحصیلی آنان استفاده شد. داده ها با استفاده از آماره های توصیفی)میانگین، انحراف معیار،فراوانی(و آماره های استنباطی)تحلیل کواریانس و با نرم افزار SPSS v.16 مورد تحلیل قرار گرفت. نتایج نشان داد که پیشرفت تحصیلی گروه مداخله بعد از جلسات درمانی در مقایسه با گروه شاهد تفاوت معناداری پیدا کردP<0/0001