تحلیلی بر ویژگیهای قناتهای دشت کرمان (جوپار)

از زمانهای باستان در بسیاری از مناطق و دشتهای کشور، قناتها یکی از مهمترین روشهای بهره برداری ابهای زیر زمینی محسوب می شده است. این بنا یکی از شاهکارهای فن مهندسی آب در ایران بوده است. سیستم قنات به گونه ای است که بدون صرف انرژی، آب را از سطوح پایینی زمین به سطوح بالاتر منتقل می نماید. اما استفاده بی رویه از ابهای زیر زمینی ،کمبود نزولات جوی در مقیاس سالانه و همچنین عدم مدیریت و رسیدگی به قناتهای موجود در دشت کرمان موجب خشک شدن تعداد زیادی از انها و یا کم آب شدن تعدادی دیگر شده است. در این مطالعه ویژگی های قنات و چگونگی تغییرات مقدار بارندگی با میزان ابدهی قنوات جوپار در استان کرمان مورد بررسی قرارگرفته است. روند تغییرات نشان می دهد که ابدهی قنوات جوپار با عمق مادر چاه و طول قنات رابطه مستقیم بصورت خطی دارد.