آموزش کارکنان، مقاومت مدیران ، فرار نخبگان

وجود مدیران رابطه ای در هرم سازمانی برخی شرکتهای دولتی کشور ما مرسوم و متداول است. برخی از مدیرانی که عهده دار یک پست سازمانی تخصصی می شوند نه تنها تکنیکهای خاص مدیریتی را نمی دانند بلکه حتی دوره های آموزشی پایه را نیز طی نکرده اند. بسیاری از این مدیران دارای تصاویر شخصی هستند که هرگز به تصویر گروهی که در برگیرنده سازمان یا موسسه باشد بدل نخواهد شد. لذا آنچه در این شرکتها رشد می کند نه جانشینان کاردان، بلکه کارکنان منفعلی هستند که با از دست دادن انگیزه کاری، پیشرفت خود را در شرکت رقیب و یا کشور دیگری جستجو می کنند. در این مقاله ضمن مرور تعاریف سازمانهای پویا و یادگیرنده و همچنین رسالت مدیران و کارمندان در فرآیند یادگیری جمعی، با تاکید بر نقش مدیران ارشد در توسعه دانش با روشهای نظام گرا و سیستمی، ارتقاء مستمر مهارتها و ایجاد محیطی امن برای کارکنان خلاق و آرمانگرا، بعنوان رویکرد منطقی پیشنهاد شده است