اقلیمگردشگری و آمایش سرزمین مطالعه موردی: ملایر

آمایش سرزمین علمی است که با توجه به ویژگیهای اکولوژیک سرزمین و شرایط اقتصادی- اجتماعی آن، نوع استفاده بهینه ازسرزمین را مشخص میسازد. در این میان، گردشگری خاصه بوم گردشگری پایدار، یکی از ابعاد چندبعدی توسعه فضایی یک منطقهاست. بسیاری از مقاصد مطرح گردشگری جهان نیز، موفقیت خود را مرهون برخورداری از اقلیمی مطلوب هستند. در این پژوهش برپایه اصول آمایش سرزمین و بهمنظور بهرهبرداری پایدار از پتانسیلهای اقلیمی-گردشگری شهرستان ملایر، با به کارگیری سه روش دمای معادل فیزیولوژیکPETمتوسط نظرسنجی پیش بینی PMV و دمای مؤثر استانداردSET از عناصر اقلیمی متوسط دمای خشک، رطوبت نسبی، سرعت باد، فشار بخار آب و میزان ابرناکی ایستگاه همدید ملایر، طی دوره آماری 1996 تا 2119استفاده شده است. در واقع هدف از این پژوهش شناخت شرایط زمانی اقلیمگردشگری و تأثیرگذاری هر یک از عناصر اقلیمی بر روی ساختار فیزیولوژیک انسان در هر یک از ماههای سال است. نتیجه این بررسی نشان داد که دوره مطلوب تنها دوره کوتاهی از سال راپوشش داده است؛ بهطوریکه براساس روشPET ملایر در ماه سپتامبرشهریوراز شرایط مطلوب اقلیمی برای گردشگری برخورداراست و خروجیPMV ماههای می اردیبهشت و سپتامبر و خروجی SETماههای ژوئن خرداد و سپتامبر را برای گردشگری فاقد تنش نشان داده است. بنابراین مسئولان ذیربط میبایست زمینه مساعد برای بهرهوری از انواع مختلف گردشگری، متناسب با تقویم اقلیمی-گردشگری و توانهای محیطی را فراهم نمایند