بررسی توجیهپذیری احیای بناهای تاریخی با رویکرد اقتصادی نمونه موردی: خانه ناظران مشهد

بناهای تاریخی کشورمان ایران بهعنوان نشانههای فرهن و تمدن چند هزارساله این سرزمین و نمودهای محسوس هویت، در دهههای اخیر، مورد بیمهری قرار گرفته و روز به روز شاهد تخریب این سرمایههای بیبازگشت میهن خود هستیم بناهایی که بهزعم صاحبنظران و اندیشمندان سرمایه های فرهنگی این سرزمین نامیده میشوند. از سوی دیگر صنعت گردشگری تاریخی سالهاست بهعنوان یکی از بخشهای تأثیرگذار و بااهمیت در اقتصاد کشورهای جهان علیالخصوص کشورهای توسعهیافته، تأثیرات شگرفی را پدیدار کرده است. باتوجه به اینکه در کشور ما ایران اینگونه نگاه به میراث فرهنگی بسیار محدود بوده و به میزان مناسب به آن پرداخته نشده است در این پژوهش بر آنیم تا با مطالعه و ارایه گزیدهای از مطالعات محققین و صاحبنظران عرصه اقتصاد و فرهن ، چگونگی بهرهبرداری از این بناها را بررسی کرده، لزوم حفاظت واحیای بناهای تاریخی بهعنوان سرمایههای فرهنگی با بازده اقتصادی را اثبات کنیم. در این راستا با استفاده از تکنیک تحلیل هزینه- فایده به ارزیابی اقتصادی تبدیل خانه تاریخی ناظران به هتل سنتی در شهر مشهد بهعنوان نمونهموردی مرحلهبهمرحله و به صورت شفاف موضوع را بررسی و بازده بالای اقتصادی احیا و اعطای عملکرد به بناهای تاریخی را اثبات میکنیم