تجدید ارزیابی دارایی های ثابت از تئوری تا اجرا

بررسی صورت های مالی اکثر شرکتهای سرمایه بر نمایانگر آن است که داراییهای در جریان تکمیل وداراییهای ثابت، غالباً بخش عمدهای از اقلام ترازنامه را تشکیل میدهند؛ بنابراین شناخت و تعیین بهای تمام شده،ثبت و کنترل داراییها در ارائه وضعیت مالی حائز اهمیت است و مربوط بودن مبالغ این سرفصلها، علی الخصوص با تورم فعلی، همواره چالشی پیش روی حرفه حسابداری بودهاست. سرانجام پس از دو دهه مناقشات متعدد، دولتپذیرفت که بنگاههای خصوصی هم نظیر بنگا ههای دولتی نسبت به تجدید ارزیابی دارای یهای ثابت خود اقدام و از معافی تهای مالیاتی مازاد تجدید ارزیابی استفاده نمایند. آئین نامه اجرایی تجدید ارزیابی به دلیل شرایط تورمی دوده هی اخیر، گامی به پیش در راستای شفاف سازی صورت های مالی خواهد بود(امانی، 1390 ). پس از تصویب قوانین اخیر، سوالات و چالشهای متعددی در زمینه تجدید ارزیابی مطرح شده و توافق نظر در این خصوص وجود ندارد که آیا انجام آن یک تصمیم شجاعانه جهت مربوطتر کردن صورتهای مالی است و یا اینکه صرفاً تصمیمی شتابزده است که مشکلات عدیدهای در پی خواهد داشت. لیکن مسلم است که همواره فارغ از موضوعات و مشکلات تئوریک، عملیاتی نمودن قوانین و مقررات موضوعه نیز سوالات و مباحث جدیدی ایجاد میکند که مستلزم بررسی و ارائهراهکار هستند. همچنین زمانی که یک بنگاه اقتصادی تصمیم به اجرای این قانون مینماید، اهل حرفه بایستی علاوه بر اطمینان از اجرای کامل قوانین و استانداردهای حاکم، صرفه و صلاح شرکت را رعایت نمایند به نحوی که فرآیندها وفعالیتهای آتی شرکت با مشکلات اجرایی روبرو نگردد. در ادامه پس از بیان مفاهیم، پیشینه، دلایل، روشها، اهدافو مزایا و معایب تجدید ارزیابی، با توجه به تجربیات کسب شده در فرآیند اجرای تجدید ارزیابی در سال 1390 برای دو شرکت، موضوعات حائز اهمیت و بحث انگیز در اجرای آن را به همراه پیشنهاداتی مطرح میکنیم. امید است که طرح این موضوعات منجر به بهبود این گونه مصوبات گردد.